Goede voornemens deel 2

Vorige week vertelde ik al over mijn goede voornemen en het feit dat ik twee quilts helemaal af had, ik noemde ook dat een top klaar was. Deze week wil ik je deze laten zien. Het patroon voor deze quilt kocht ik bij de Quiltster afgelopen zomer tijdens een weekendje kamperen in Zeeland. Nog niet eens zo lang geleden dus, maar omdat het een combinatie van patchen en appliceren was en omdat ik gewoon zin had in vrolijke kleurtjes is hij vrij snel af (al heb ik hem ook wel een paar maanden in de kast gelegd nadat ik begonnen was) 

Al snel was ik toe aan het laatste blok van de quilt. Allemaal ronde vormen en waar ik er eerder mee weg kwam om deze te appliceren, moest ik er hier aan geloven en heb ik ze al patchend aan elkaar gezet. Achteraf best een eitje. Je moet er gewoon voor zorgen dat je naadtoeslag redelijk gelijk is (daar heb ik een handig hulpje voor, een soort miniwieltje waarin je een pen of potlood kan zetten en waarmee je vervolgens de nasdtoeslag aftekent)  en dat je bij de binnenbocht kleine knipjes zet, zodat je wat ruimte voor de stof creëert. Netjes spelden, aandachtig naaien en klaar is Kees.

Toen moesten de randen nog. Want zo’n drukke quilt heeft echt een rand nodig. In de oorspronkelijke rand zit een grote bloemenslinger die ik nogal druk vond, dus heb ervoor gekozen om aan de boven- en onderrand alleen maar vijf bloemetjes te appliceren in de stijl van de quilt. Bescheiden, maar wel mooi.

En dan is deze top zomaar ineens af... Vriendjelief en ik zijn vorige week tijdens een mooie vorstdag speciaal een stuk gaan wandelen om foto’s ervan te kunnen maken. Nonchalant hangend over een tak van een boom aan het water...

 

Over de rand van een vlonder in het water.

En omhoog gehouden door vriendjelief op een loopbrug over een stukje moeras, zodat ook de hele top zichtbaar is. Dit is mijn versie van Green Tea and Sweet Beans van Jen Kingwell. Bijna volledig gemaakt met stoffen die ik al in mijn collectie had of die ik voor een ander doel gekocht had. 

Ik wordt helemaal blij van deze quilt met alle vrolijke kleurtjes. En leuke plaatjes her en der, zodat je steeds nieuwe dingen ontdekt. Binnenkort moet ik hem maar gewoon gaan dubbelen en quilten, dan kan ik weer een AFFO op mijn lijstje zetten :-)

De komende weken ga ik me op verschillende dingen richten. Er moet een miniquiltje doorgequilt worden. Die zit nu dus in de quiltring. Mijn Dear Jane-top moet eindelijk een keer af. Dat project loopt ook al een paar jaar. Gekke is dat ik helemaal niet zoveel meer moet, maar dat ik de laatste keer dat ik ermee bezig was ontmoedigd raakte en de hele boel weer in de kast stopte. Nu ga ik hem dus echt afmaken. En ik ga me weer bezig houden met de Camelot. Daarvan heb ik ongeveer de helft van de cirkels af. De andere helft ga ik voorbereiden en in plastic zakjes stoppen, zodat ik ze mee kan nemen op wintersport over een paar weken. Kan ik mooi in Frankrijk aan werken. Plannen genoeg dus. Nu vooral doorzetten...

Goede voornemens

Normaal maak ik geen goede voornemens, maar dit jaar is een uitzondering. Dit jaar ga ik quilts en tops afmaken. Ik heb soms de ruggengraat van een kwal en zodra ik iets nieuws, leuks, vrolijks, uitdagends of wat dan ook tegen kom ik quiltgebied, dan ga ik voor de bijl en wordt er nog een project gestart naast de vele die al in verschillende stadia van afheid in de kast liggen. Tot nu toe gaat het goed met dit voornemen. Ik heb al twee quilts en één top helemaal klaar. Kijken jullie mee naar de twee AFFO’s?

Dit quiltje heb ik gisteren afgemaakt. Klein, maar fijn. Hexjes in allemaal verschillende stofjes. Dit quiltje startte ik bij de workshop van Dawn Ronningen bij Quilt It & Dotty in september 2017. De top was vrij snel af, maar bij het doorpitten belandde deze in de kast.

Zoals je op deze detailfoto ziet heb ik deze niet gequilt, maar geknoopt met rood borduurgaren. Vond ik ter afwisseling en met deze kleine hexjes wel heel erg leuk en het zorgde er ook nog eens voor dat het redelijk vlot afwerken was. Ik vind het een schatje van een quilt geworden en hij mag de komende tijd aan dit muurtje blijven hangen.

Voor de tweede quilt die ik afgemaakt heb, heb ik vorige week zondag zelfs een heuse Lord of the Rings-marathon gehouden. Heb lekker met de quiltring op de bank alledrie de films gekeken. En dat schoot wel op, want...

Gisteren was het een spannende dag. Want toen ging voor het eerst mijn Civil War Diary Quilt in de was. Hij is eindelijk af na een hele lange tijd. Zou de quilt ongeschonden uit de was komen? Een flink aantal colour catcher doekjes erbij, flink duimen draaien en hopen maar...

Gelukkig bleken mijn zorgen onterecht. Geen doorgelopen stukje te vinden in de quilt. En dus mocht hij lekker drogen in de woonkamer (we hebben weinig ruimte in de rest van het huis voor zo’n droogrek). Dit project startte ik samen met mams na haar eerste officiële quiltles in de herfst van 2010. Ze was klaar met haar huiswerk en wilde nog meer doen. We hadden het boek van Rosemary Youngs waarin deze quilt beschreven werd al thuis liggen en besloten om gewoon met de makkelijke blokken te beginnen. Paps had nog een blok ruitjespapier liggen en we maakten zelf werktekeningen van de blokken. Ik had gezien dat de blokken ongeveer 15 centimeter groot waren en dat leek ons wel een mooie maat. Wat wisten wij nou van inches en omrekenen? We hebben al die blokken gewoon zelf op dat ruitjespapier nagetekend in centimeters en zijn begonnen de quilt in elkaar te zetten. Bij eenvoudige blokken zoals een ninepatch zijn doe centimeters nog wel te doen, maar bij de ingewikkelde blokken met veel stukjes was het een stuk lastiger. Ach, ik leerde wel hoe blokken in elkaar zitten en zou die fout niet nog een keer maken (dacht ik optimistisch)

Het leuke aan een moeder-dochter project is dat je elkaar stimuleert met de blokken van de ander die je langs ziet komen. De top was redelijk snel af, maar het quilten minder snel. Op één of andere manier kon ik me er vaak niet toe zetten. Tot vorig jaar toen we bijna op wintersport gingen. Meestal slapen we daar net als thuis onder een quilt en wat is er handiger dan overdag aan de quilt werken om er ‘s avonds onder te kruipen. Ik heb vorig jaar dus als eerste de randen gequilt, Eem bies eromheen gezet en de quilt was klaar om mee genomen te worden. Eind goed al goed. Not!! Want op een gegeven moment werd het warmer, was ik het quilten zat en belandde hij op een stapel in de slaapkamer. 

Gelukkig is hij nu dan toch vanwege dat goede voornemen eindelijk af. Op de foto hierboven kan je goed zien hoe ik de sashings gequilt heb. Met diagonale lijnen, zodat er een soort diamanten ontstaan zijn. En elk blokje is weer anders doorgequilt. Precies wat de blokjes nodig hadden.

De foto’s doen de kleuren niet helemaal recht, want dit is een lekker frisse quilt geworden met supermooie blokjes. Waar ik enorm trots op ben ook al zitten er soms wat beginnersfoutjes in. Al doende leert men.

De rand vind ik ook geweldig. Gemaakt van dezelfde stof als de sashings onderbroken door een rand met rechthoeken van de stofjes gebruikt in de blokken. Overigens is de witte stof in de blokken dezelfde als de stof van de sashings. Witte stof met een beige zonnetje erop, van Michael Miller. En de cornerstones zijn van dezelfde serie, maar dan precies omgekeerd. Beige met een wit zonnetje erop. 

Nog één foto van de hele quilt. Gewoon omdat hij zo leuk is met de eendjes en meerkoeten op de achtergrond. Ik heb vandaag ook foto’s gemaakt van de quilttop die ik afgemaakt heb dit weekend, maar omdat dit blogje al enorm lang is houden jullie die nog te goed. Tot de volgende keer!