En wat blijkt dan gewoon daar aangekomen. Ik had gewoon mijn pyjama aan kunnen houden. Lekker met mijn warme rode sloffen aan, die helemaal onder de draadjes zitten. Gewoon lekker relaxed. Ach, die spijkerbroek zat ook wel lekker & de lol vandaag was er niet minder om. Want tja, the Prince.
't Is me daar een leuke quilt! Judith heeft die van haar vol gestopt met leuke grapjes. Rode tasjes, Sjaakjes, Chinese tempels etc.
Vandaag zouden we met het middenblok aan de slag gaan & dan kregen we het patroon mee, zodat we de rest ervan thuis af konden maken. Maar natuurlijk moesten alle dames hem eerst even goed op de foto zetten. Ach, een betere foto met meer details komt vast wel op het blog van Judith te staan. Ik had mijn snoepdoosje met jaren 30-stoffen ingepakt & toen begon het grote twijfelen. Zal ik helemaal effen wit (eerste plan) of zal ik wit met een klein blauw bolletje. Jammer, die was op. Maar toen was effen wit ook al uit mijn hoofd verdwenen. Geel met een wit bolletje dan? Ja cool! Die doen we. Het was even omschakelen, maar al snel werd ik er helemaal happy van. Ik vind het zo'n vrolijk idee om straks een gele quilt met mooie jaren-30 stofjes te hebben. Ik doe een klein virtueel dansje ervan.
Het tweede obstakel. Welke kleur neem ik voor de bias-cirkels? Roze of blauw? Roze viel al snel af, maar blauw was wel aardig. Maar ja, aardig is niet goed genoeg natuurlijk. Gelukkig zaten we in een quiltatelier met een ruime voorraad stoffen & een goed biasbandjes-stofje werd ook al snel gevonden. Een groen ruitje waar ik geen foto van heb bedenk ik me nu. Volgende obstakel waren de kleine rondjes rondom de grote middencirkel. Welk patroontje neem ik daarvoor nou weer? Alle opties zijn bekeken met de aanwezige dames & uiteindelijk kon ik een keuze maken. Ik hoop trouwens niet dat deze hele quilt zo'n twijfelonderneming wordt, want dan ben ik nog wel even bezig. Nee dan mams, ik wil een donkere achtergrond met roze & rode stoffen, dus die kon binnen 10 minuten aan de slag. (sorry, even geen fotootje van de keuze van mams, maar die zien jullie vast binnenkort wel)
En terwijl iedereen bezig was met rondjes aftekenen, biasbandjes opnaaien, zelf needleturn-ieniemienie-rondjes maken, was ik me toch een partij aan het opzien tegen het opnaaien van die rondjes. Gewoon needleturnen, zei Judith. maar ja, ik kan helemaal niet needleturnen.
Lieve Judith, Wietske & Herman, bedankt voor een superleuke dag! Kunnen we niet volgend jaar een terugkom-dag doen om te kijken hoe ver iedereen is met haar eigen Prince of Princess? Dan doe ik gewoon mijn pyjamabroek aan!