maandag 20 februari 2017

Vol overgave

Vol overgave aan de Sweet Surrender. Dit jaar is het minstens één keer per maand weer een feestje. Afgelopen weekend was het weer zover, Sweet Surrender-dag bij Den Haan & Wagemakers in Amsterdam. Joepie! En wat een mooie eerste blokken komen er voorbij. Dat belooft heel veel goeds voor de toekomst...


Wat dachten jullie van deze bjoeties van Mieke. Zo mooi! En wat aan de veilige kant. Het rechter blok is verre van veilig, maar gewoon knallend leuk.


Of deze leukerds van Yvonne? Helemaal top met de schilderen-op-nummer-achtergrond.


Hier de op-zijn-kop-blokken van Jeannet. Even je hoofd een beetje draaien dan zie je hoe tof ze zijn!


En wat dacht je van dit verkleinde blokje van Judith. Wat een monnikenwerk, alle patronen met 20% verkleinen... Maar ook al zo mooi gedaan.


En hier de blokken van Wilma. Te leuk met dat blauw erin. En wat denk je? Mijn eigen blokken heb ik niet op de foto gezet. Ach, dat komt nog wel een keertje. Ik word er in elk geval helemaal blij van al zijn ze nog niet helemaal af door alle quiltsteekjes die ik aan mijn Irish Circles aan het zetten ben. Nog één rand te gaan...


En dan kan ik hopelijk nog voor we op reis gaan de bies eraan zetten. En daarom moest hij natuurlijk even mee. Alle bruine stofjes bekijken voor de ideale bies. En ik heb hem gevonden. Als hij erom zit, zal ik een foto ervan maken.


En dan ben je in Amsterdam en dan komt er zomaar ineens zo'n leuke tas tevoorschijn. Helemaal enig! En zoooooo mooi gemaakt. Ik zou bijna aan een nieuw project beginnen als ik niet al zoveel te doen had.


En tussen al het geklets, stofjes uitzoeken voor de volgende blokken van de Sweet Surrender, tips van de juf krijgen etc. door, werden er ook nog serieuze audities gehouden voor de rand van de Irish Circles van Jeannet. Ben benieuwd of hij de finale haalt, maar dat zien we vast 1 april (nee, geen grap) wel... Het was weer een superinspirerende en gezellige ochtend daar in Amsterdam. Over 3,5 week mag ik weer. Joepie!!!


woensdag 15 februari 2017

Aan het quilten

Voor mij is een quilt pas echt een quilt als deze gequilt is. En hoewel het niet mijn favoriete klus(je) is van het maken van een quilt, heb ik het liefste handgequilte quilts. Niets zo mooi als al die zorgvuldige steekjes die het patchwork of de applicaties verlevendigen. Daarom dat mijn gereedschappen klaar liggen op de leuning van de tweepersoonsbank bij het raam.


Rolletje YLI-garen, wat reservenaaldjes, vingerhoed en needlepuller, een aftekenlijstje met de aantallen nog te quilten puntjes, een malletje met een hart erin en wat aftekenmaterialen. Allemaal zodat ik meters kan maken aan de rand van mijn Irish Circles.


Met te schattige hartjes in alle punten van de buitenste rand. Hoewel ik nog lang niet klaar ben met quilten van het hele middenstuk (al gaat dat wel redelijk hard met nog maar een stuk of 8 blokken te gaan) en ik ook nog niet de eerste twee randen heb gequilt, ben ik toch al begonnen met de buitenste rand. En ik heb mezelf meteen maar een mooie deadline opgelegd. Volgende week gaan we namelijk op vakantie naar Frankrijk en dan wil ik de quilt meenemen met bies eromheen. Zodat we hem eventueel ook op bed kunnen leggen als het heel koud is. En zodat ik overdag gewoon lekker verder kan gaan met quilten. Maar voor ik de bies erop kan zetten, moet ik eerst de buitenste rand gequilt hebben van mezelf. Gelukkig is er al één zijde bijna af. Dat gaat dus best goed komen hoop ik.


Al geeft het me weinig tijd om wat anders te doen. Behalve deze bjoetie die boven het plankje met de houten dieren geerfd van mijn opa hangt en de schattige schilderijtjes die bij oma vandaan komen, in de was te doen en eindelijk te voorzien van een goed ophangsysteem (lees katoenen touwtje geknoopt aan een bamboestokje), zodat hij recht hangt zonder bobbels. Het is wel een plaatje zo. En het muurtje is helemaal af. Tja, op mijn verjaardag kreeg ik toch wat teveel commentaar van mijn oom over de belabberde ophangkunsten die ik tentoon stelde. Daar moest wat aan gedaan worden.


Gelukkig kreeg ik behalve commentaar ook nog superleuke kado's voor mijn verjaardag. Van mams en paps had ik al een deel van de workshop van Margaret Sampson George gekregen. Maar daarnaast kreeg ik nog supertoffe kado's van alle andere dierbare mensen. Een mooie laptoptas van vriendjelief, een onwijs gave pan van mijn schoonouders, een supergaaf Mexicaans kookboek van mijn zwager en nog veel meer. Maar het handigst is deze trolley van mijn broertjes en hun gezinnen. Zo handig om lekker door de hele kamer te gebruiken met alle quiltspulletjes erin. Nou hoef ik er niet meer mee te zeulen, maar kan ik gewoon het karretje verrijden. Handig toch? Ik ga snel verder met quilten. Dan kan ik zaterdag voor de Sweet Surrender bijeenkomst een binding uitzoeken bij Den Haan & Wagemakers. Wens me maar succes...

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...