maandag 31 december 2018

Laatste loodjes

We zijn aanbeland bij de laatste loodjes van het jaar. Dat betekent voor mij oliebollen en appelflappen bakken! Yummie. 


Deze twee schalen met oliebollenmix staan op dit moment te rijzen. En terwijl ik toch moet wachten, kan ik mooi wat steekjes zetten aan mijn Green Tea and Sweet Beans quilt van Jen Kingwell.




Ik ben nu bezig met de schattige bloemenblokjes. En hoewel ik ze eigenlijk met ronde vormen moet naaien, heb ik toch besloten om ze lekker te appliceren. Gaat een stuk makkelijker ;-)




Want soms zijn er wat frustrerende momenten tijdens het maken van deze quilt. Zoals gisteren toen ik het bias-makertje voor het stengeltje van deze bloem niet kon vinden. Alles afgezocht en uiteindelijk maar een nieuwe iets bredere strip gesneden. Dan maar een iets breder steeltje.



Het is welf ode gekomen hoor. Dat blok is inmiddels af en de leuke Charley Harper-vogeltjes-stof die ik eigenlijk voor mijn Sweet Surrender kocht, past er mooi bij.



Het patroon voor deze quilt kocht ik dit jaar bij de Quilt Ster en nadat ik eenmaal enthousiast begonnen was, belandde hij zoals zoveel projecten in de kast. Om er twee weken geleden voor de bee bij Mieke thuis weer uit gehaald te worden (over die bee heeft Judith (klik) trouwens een leuk verhaaltje geschreven). Ik had namelijk een aantal blokken om te appliceren al helemaal voorbereid klaar liggen en het is ideaal om dat soort dingen mee te nemen.




En na die bee ben ik werper volledig in de GTSB-modus geschoten. Het ene na het andere blokje werd gemaakt. Ze werden zelfs tijdelijk op de geïmproviseerde designwall (een Ikea-dekentje met knijpers vastgemaakt aan de stang waaraan de quilts hangen) vastgeplakt om te kijken of ik goed zat met de kleurbalans. En inmiddels ben ik al bijna klaar. 




Ik moet de drie bloememblokjes nog vastzetten. Er moeten nog 3 cirkelblokken gemaakt worden, één applicatieblok met bloemen en één bloememblok met ronde vormen. Mooi klusje voor de komende dagen. Oh en daarna de rand nog. Maar dat komt ook wel goed. Mijn streven is in ieder geval om de top in januari af te hebben. Dan kan ik mooi februari starten met een nieuw project. Welke dat wordt hou ik lekker nog even geheim.

Rest mij niets anders dan jullie een hele fijne jaarwisseling te wensen! Eet niet al te veel oliebollen. Zorg dat je lekkere Champagne hebt of (beter en iets goedkoper nog) een fijne Cava. Wees voorzichtig met vuurwerk. Maar bovenal geniet ervan! Want het leven kan soms heel oneerlijk veel te kort zijn...

dinsdag 25 december 2018

Kerst

Ik moet iets bekennen. Ik hou niet echt van kerst. Hoewel ik het koken en bakken rondom kerst helemaal geweldig vind, los ga met kerstversiering en in de laatste 3 dagen wel 10 kerstfilms gekeken heb op Netflix, ik hou er gewoon niet zo van om met heel veel mensen in één ruimte te zitten en kerst te vieren. Het moet gezellig zijn en vaak komen onderhuidse spanningen juist met kerst naar boven. Zou dan ook het liefst op vakantie gaan met kerst. Lekker ergens in de sneeuw of juist op een tropisch eiland. Maar ja, dan zou ik ook alle dingen missen aan kerst die ik wel leuk vind...


Zoals de versieringen waar ik dit jaar wel helemaal mee los geslagen ben. Naast een kerstboom die uitbundig gedecoreerd is met allemaal vintage kerstballen, vogeltjes en andere grappige versiersels heb ik ook altijd een mooie bos bloemen in kerstkleuren staan. En dit jaar hangt de Rudolph kerstquilt van de BOM van Dorry van vorig jaar aan de muur. 



Zoals je hierboven kan zien is hij nog lang niet af, want er moet nog redelijk veel gequilt worden. Maar toch heb ik de quilt alvast afgebiesd en opgehangen. Gewoon, omdat hij nu al leuk is. Enige nadeeltje is dat de Snowbound quilt nu niet op dit plekje kan hangen. Daar ga ik volgende keer een ander plekje voor zoeken.



De andere kant van de kamer is ook uitbundig gedecoreerd voor mijn doen met kleine balletjes en lampjes in de kamerplant, een zelfgemaakte kerstslinger, een ster met lichtjes erin voor het raam en nog een kerstquilt. Eentje die ik aan het begin van mijn quiltcarriere startte.



Ik maakte de boompjes met behulp van een tutorial van internet en alle groene stofjes die ik toen had (niet zoveel dus). De stammetjes zijn van een tweed-stof die ik had gekocht voor een colbertje (ja, ik had ooit ambities om zelf kleding te maken, vertel ik jullie nog weleens hoe dat gelopen is) en toen ik de blokjes af had belandden ze in een mandje ergens achterin de kast. Pas een jaar geleden ongeveer haalde ik ze weer tevoorschijn toen ik aan het opruimen was, sneed ze een beetje recht, zette ze aan elkaar, dubbelde het quiltje gelijk en quiltte gelijk de eerste 13 boompjes met behulp van big stitch quilting. Om vervolgens weer in de kast te belanden... Tot net voor de kerst ik het echt genoeg vond. De laatste boompjes heb ik gequilt en van een stofje dat ik nog had liggen heb ik een schattig biesje gemaakt. Twee kerstlinten mee vastgenaaid om hem op te kunnen hangen met een mooie strik en 23 december kon deze eindelijk aan de muur hangen. Net op tijd voor kerst.



Ik zou het lekkere bakken ook missen. Dit was vanmorgen ons kerstontbijt met zelfgebakken (klein beetje mislukte) scones, croissantjes en heerlijke kaneelbroodjes. Yummie!!!



En ik zou de kerstfilms missen. In de kerstfilms vanvanmorgen (Santa Claus op Netflix, al een wat oudere film) kwam zelfs een prachtige quilt voorbij. Deze komt op mijn WIM-lijstje te staan...

Daarom neem ik alle onrust en drukte maar op de koop toe. Ga gewoon naar de kerstdiners en als de spanning te hoog wordt, dan wil mijn nichtje vast wel een spelletje met me spelen. Hoef ik me niet druk te maken om die anderen en ga gewoon lol hebben. De tas met spelletjes staat al klaar... Fijne kerst allemaal!!!!

vrijdag 9 november 2018

Ik ben verliefd 😍

Ik ben verliefd. Nee, niet op een nieuwe man. Vriendjelief zal altijd de leukste van de wereld blijven voor mij. Nee, op de kerstquilt van dit jaar van Quilt It & Dotty. Ga maar snel naar Facebook, zoek daar op Wooly Wishes BOM Quilt It & Dotty en ontwikkel een nieuwe quiltcrush. Vorig jaar kon je ook al meedoen met zo’n leuke kerstboom via haar site. En ik denk niet dat ik daarvan hier een foto heb laten zien. Hierbij dus... al is de foto wat donkerder en zijn de kleuren in het echt lekker lieflijk.




Ik heb wat dingetjes aangepast. En schoot best goed op in die weken voor kerst. Maar ja, je weet hoe dat gaat. Is de kerst eenmaal begonnen, dan gaat de kerstquilt waaraan gewerkt wordt in de hoek. En deze is best al ver. Hoef alleen de laatste rand met de sterren nog maar en dan quilten. Als ik nu aan de slag ga, dan kan deze voor de kerst af zijn.



De stoffen voor mijn nieuwe project liggen al klaar. Moet alleen nu de keuze gaan maken tussen grijzen van French General die random bij elkaar gezocht zijn.



Of zal ik toch deze fat quarter pack open maken? Ook French General, maar dan de officiële kerststoffen van een aantal jaar geleden. Ik ga er dit weekend eens goed voor zitten.



De afgelopen weken ben ik voortdurend bezig geweest met appliceren van hoekjes op vierkantjes voor mijn Chapman Coverlet, een patroon van Susan Smith. Omdat ik van grote quilts hou, waren dat heeeeeeeeeeel veel stukjes. Net iets meer dan 2000 vierkantjes heb ik zo geappliceerd. Hier zit het blik vol met losse vierkantjes.



Ik maakte willekeurige paartjes van de losse blokjes. En blokje voor blokje werden ze als één lange ketting aan elkaar gezet.



Op het ouderwetse Singertje. Want ook dat allemaal met de hand doen werd me een beetje te gortig. Dus een paar dagen lekker snorren achter dit mooie machientje.



En bergen vol halve blokjes verder, had ik 503 blokjes van elke keer 4 vierkantjes. Pfffff....



Nu nog allemaal aan elkaar. Daarvoor gebruik ik het fleecedekentje van Ikea. Je ziet net een randje achter het voorbeeld uit piepen. Op dat dekentje zoek ik telkens 16 blokjes bij elkaar uit en maak daar een blok van 4x4 blokken van en die zet ik in stukken rondom het middenstuk. Hier de eerste 8 grote blokken en het middenstuk. Nog 16 te gaan dacht ik.... Ach, deze hobby houdt je tenminste van de straat. Als de top helemaal af is zal ik hem nog eens laten zien. E; dan ga ik hem daarna doorquilten bij mams thuis. Zij heeft een prachtig frame gekocht waarmee ze met haar huis-tuin-en-keukenmachine kan quilten. Dit lijkt me een mooie om op te oefenen. 

woensdag 3 oktober 2018

Inspirerende broderie perse-dagen met Margaret Mew in Kerkwerve

Wat een leuk begin van de week! En van de herfst. We moesten maandag al vroeg opstaan om op pad te gaan. Zeeland ligt niet echt naast de deur en met de maandagochtendsoits met ruim 700 kilometer file vanwege de regen, hadden we een aardige rit voor de boeg. Half 8 weg dus en we hadden zoveel vertraging onderweg dat we 10 uur maar net haalden. Gelukkig nog wel op tijd om het openingswoordje van Margaret Mew te horen.



Margaret is een quiltster uit Australië, die je misschien wel kent van haar geweldige boek, Quilts of the Colonies. Vol met verhalen en patronen van quilts die oud lijken zonder dat ze dat echt zijn. En wij waren maandagochtend de gelukkigen die aanwezig mochten zijn bij een tweedaagse broderie perse workshop van haar. 



We gingen aan de slag met één van 4 broderie perse quilts die Margaret gemaakt heeft of aan het maken is. Het middenblok met de mandjes dat je hier op de foto ziet, Yeomans Daughter, met het middenstuk met de twee fazanten, Banyan Tree (helaas was deze quilt niet meegekomen vanuit Australië) of Miss Hitchens Whimsy.



Die laatste hangt aan de muur hierboven. Ik koos voor de Yeomans Daughter. Mede omdat ik nogal gecharmeerd was van de rand met pentagon-bloemen. Zo leuk! Alleen de eerste dag heb ik niet zo heel veel gedaan,omdat ik het juiste stofje niet meegenomen had. Ik had een Tula Pink-stofje gekocht met zeepaardjes en besloot daar maar wat mee te doen. Een hele andere kant op, gewoon mijn eigen quilt maken, maar wel eentje met pentagon-bloemetjes. Ik heb eigenlijk alleen een paar bloemetjes gemaakt en twee zeepaardjes uitgeknipt. Maar verder werd er wel hard gewerkt door iedereen die aanwezig was. De ene na de andere boom werd gemaakt.....



En de eerste broderie perse bloemen en fazanten kregen hun eigen plekje op een lap stof...



Er werd zelfs gatenkaas gemaakt van een Palempore-panel van Mary Koval.



Diana ging namelijk aan de slag met het middenstuk van een quilt van Di Ford. Een groot middenstuk met de bloemen en vogels uit dit panel.



Zo groot dat het meeste werk op de grond gedaan moest worden. Gelukkig waren er genoeg dames beschikbaar om af en toe mee te kijken hoe het eruit zag, zodat ze een supermooie krans krijgt voor deze quilt. Ik ben benieuwd. Helaas vliegen dagen als deze om en was het al snel tijd om naar huis te gaan. Op de terugweg geen files en zo waren we in 1,5 uur thuis om nog even door de berg met stoffen naar nieuwe vondsten te zoeken.



Want er kwam ook nog een dag 2 aan. En kon ik op dag 1 niet echt mijn draai vinden. Dag 2 was een stuk productiever. Ik kreeg namelijk net voordat ik in slaap viel de avond ervoor een geniale ingeving en wist ineens waar ik een geweldig stofje had verstopt. Een stofje dat ik ooit eens voor een prikkie op de kop tikte en wat uitermate geschikt zou zijn (dacht ik) als middenstuk voor mijn Yeomans Daughter. Dat stofje vond ik dus mooi terug en de volgende dag kon ik er lekker mee aan de slag. Het was even eng, want stel je voor dat je de boel verknipt, maar al snel had ik de hele boom, pauw, de bloemen en het schattige vogeltje uitgeknipt en kon ik lekker aan de slag. Vastzetten met Eem grove rijgsteek en daarna voorzichtig appliceren op de ondergrond.



En zo ben ik niet één, maar twee quilts gestart. Een klassieke variant met het pauwen-middenblok. En een moderne onderzee variant met de zeepaardjes en kwallen. Zal wel een poos duren voor ze allebei af zijn, maar ik ben er blij mee.



Verder was het gewoon een ultieme quiltdag. Margaret deed onder andere voor hoe backbasting applique werkt...



Ze keek mee met design-keuzes die gemaakt werden...



En ze gaf een privé-lesje appliceren. 



En als kers op de taart had ze ook nog eens Patty Harants meegenomen. Een Amerikaanse dame die ook alles over appliceren en broderie perse weet en ons ook heel veel tips gaf. Wat een mazzel!



Natuurlijk is een quiltfeest niet compleet zonder show-and-tell. En dus had Nathalie haar Antique Wedding Sampled meegenomen. In niet echt nog mooier dan op de foto. En ze had ook een supermooie huisjesquilt in wording meegenomen, maar die moet je maar gaan bekijken op haar eigen blog: http://tovernaald.blogspot.com/.



Ik had zelf mijn twee applicatietops meegenomen. De Sweet Surrender in rood en wit. En de Bountiful Life in Kaffe Fasset-stoffen. Altijd leuk om je werk te kunnen laten zien aan twee quiltheldinnen...



Margaret had ook een aantal quilts meegenomen. Zoals deze leuke kleurrijke quilt van Judy Newman. Een plaatje...



Maar ze had ook een aantal van haar eigen quilts meegenomen om te vertellen hoe ze aan dat geweldige oud-maar-toch-nieuw-uiterlijk komt. Tipje van de sluier... bruin is haar lievelingskleur.



Dit is één van haar nieuw patronen, Rosa Biddlecombe. Een quilt geïnspireerd door Engeland. Zo leuk!!! Ik had bijna het patroon gekocht, maar kon me nog net inhouden. Twee quilts starten in één weekend is keer dan genoeg.



Helaas zijn dit soort quiltdagen altijd te kort en was het veel te snel tijd om afscheid te nemen. Gelukkig hebben we de groepsfoto nog en de start van een hoop geweldige quilts-in-wording. Lieve Marscha en Francis, bedankt voor alle goede zorgen. Ik heb genoten. En dear Margaret and Patty, thanks so much for all your wise lessons and inspirations. It was truly wonderful to be in our little quilting bubble for two days. I hope to meet you girls again some day.

zaterdag 15 september 2018

Een kleurrijk geheel

Twee weken geleden waren we met de familie van mijn vriendjelief een weekend in Zeeland. Kamperen met de tent in het dorp waar mijn oma geboren is, Oostkapelle op Walcheren. We hadden een weekend uitgekozen met prachtig weer en hebben ook echt genoten van de tijd samen met onder andere een wandeling in Veere.



Tijdens het weekend ben ik ook nog even naar Kerkwerve gereden. Naar de één van de leukste quiltwinkels van Nederland. En daar kocht ik een stapel kleurrijke lapjes. Maar ook dit patroon...




Green Tea & Sweet Beans van Jen Kingwell. Een lekker kleurrijke, vrolijke quilt met veel variatie. En dat in combinatie met de nieuwe lapjes zorgde voor een golf van inspiratie. Al snel stond er een doosje vol fel en minder fel gekleurde moderne lapjes op tafel...



En werden de eerste blokken gesneden en in elkaar gezet. Ook al ging dat niet altijd helemaal vlekkeloos...



Oeps... foutje. Gelukkig was dat snel hersteld. 



En zo zagen de eerste blokjes van deze leuke quilt het levenslicht en sinds gisteravond heb ik zelfs een quiltinspecteur naast me liggen om te voor,omen dat ik weer foutjes maak...



Gezellig hoor. Al gaat ze eigenlijk het liefst bovenop het patroon zitten.



Ach, ik ga gewoon lekker verder. Het blok met de tweekleurige molentjes is bijna af. Dan eens kijken aan welk blok ik als volgende ga werken. Want ik denk dat ik me voorlopig even op dit project stort. Wordt namelijk zo lekker vrolijk van deze stofjes...

zondag 5 augustus 2018

Vakantiequilt - hulp gevraagd!!!

De laatste jaren gaat er steeds een blik vol met voorgesneden stofjes en een steeds groter wordende quilttop mee als we weg gaan op vakantie of zelfs voor een weekendje weg. Dit is mijn vakantieproject en het is zo fijn om dit project mee te nemen, omdat ik er verder niks aan hoef voor te bereiden als we op de plaats van bestemming zijn. Ik kan gewoon relaxed gaan zitten patchen.



Ook dit jaar nam ik de vakantiequilt mee naar Noorwegen en inmiddels is het al een behoorlijke quilt aan het worden. Lekker vrolijk met sprankelende kleuren. Ook stofjes die ik in Noorwegen kocht kon ik gelijk in de quilt verwerken. Maar helaas heb ik nu een probleempje. Want als ik de quilt nog wil,laten groeien heb ik extra stof van de driehoekjes nodig. En nu hoop ik dat één van jullie nog een stuk(je) van deze stof heeft liggen.



Hier een close-uw van de laatste 3 stroken die ik heb. Het gaat om een Wilmington-stof van een aantal jaar geleden uit de Birds of a Feather-lijn van Kaye England. Deze lijn is al van een aantal jaar geleden, maar misschien heeft iemand nog een stukje liggen. Mocht je nog van deze stof hebben, dan wil ik deze heel graag van je over nemen. Stuur me dan even een berichtje via mwh@quicknet.nl of laat een berichtje achter op dit blog. 

dinsdag 31 juli 2018

Over de Hardangervidda

Nadat we lekker geslapen hadden in ons hutje gingen we weer op pad richting Oslo naar het tweede hutje dat we geboekt hadden. We zouden over de nationale toeristenroute over de Hardangervidda rijden. Dit is een groot natuurpark tussen Oslo en Bergen dat gevormd wordt door een hoogvlakte. Op deze hoogvlakte leven nog rendieren in het wild en je kan er dus zomaar een ontmoeting met een rendier hebben. Al zal de kans daarop klein zijn omdat het enorm schuwe dieren zijn. De waterval die ik gisteren beschreef ligt aan het begin van deze hoogvlakte en dondert er dus met veel geraas vanaf voordat hij zijn weg verder zoekt naar één van de fjorden. En waar we hem eergisteren van onderaf bekeken hebben, deden we dat gisteren vanaf de uitkijkpunten langs de weg. 



We moesten nog een klein wandelingetje maken om de waterval te kunnen zien en het grappige is dat je dan ook het pad waar we de dag ervoor gelopen hebben zagen liggen. Ik kan me nu bijna niet meer voorstellen dat ik over die stenen heen geklauterd ben. 



We kwamen onderweg ook dit nestje tegen. Aan de linker kant ervan zie je een gat zitten. Wie weet van welk dier dit nest is? Wij hebben geen idee namelijk.



Ook van bovenaf is de Vøringsfossen tamelijk imposant. Je ziet dan pas echt goed hoe diep de val van het water eigenlijk is.



En als ik dan een foto maak van het plekje waar we gisteren zaten (aan de rechter kant bij de losse stenen bovenaan in de bocht van het riviertje) besef ik nog eens hoe gelukkig we waren om daar te kunnen zitten en de waterval vanaf die plek te kunnen bekijken.



Want dat uitizicht was van een ongekende schoonheid. Al is dit ook niet verkeerd. Ik zal maar niet vertellen waar we heen geklauterd zijn om deze foto te kunnen maken (en dag met lichte hoogtevrees)




Deze foto s wat verder weg genomen. Maar hier zie je ook goed hoe hoog en hoe steil de wanden van de vallei waarin de waterval zich stort zijn. En bovenaan zie je hotel Fossli waar ze steigers gebouwd hebben zodat toeristen die hier met bussen tegelijk heen gebracht worden hem ook goed kunnen bekijken.




Uiteraard stopten we daar ook nog even en dan verandert het hele perspectief weer. Hier zie je de waterval met het riviertje dat ervandaan loopt. De wandeling die we gemaakt hebben voerde grotendeels iets hoger gelegen langs dat riviertje.



En op deze foto zie je goed de hoger gelegen gedeeltes van de waterval. Op de eerdere foto’s zag je vooral de vrije val van 145 meter, maar hier zie je ook de rest van de waterval. Zoals je ziet hadden we niet geweldig weer. Vrij bewolkt en vrij koud en dus stapten we al snel weer in de auto om verder te rijden.



Over die weg 7, over de Hardanger Vidda dus. En dat leverde weer mooie uitzichten op. 



Met verstilde landschappen met riviertjes en poeltjes erin.



Met steenmannetjes gebouwd op stenen begroeid met wonderschone mossen (ja, ik hou mossen)



Van velden vol met Katoengras.



Van bergmeren met kleine hutjes eraan. Ik vraag me dan gelijk af wie er op zo’n onherbergzaam gedeelte gaat wonen? De Hardangervidda is zo onherbergzaam dat Roald Amundsen er zijn poolexpeditie voorbereid heeft voordat hij als eerste mens de Zuidpool bereikte.



En van de weg die nog ging komen. Zie je die palen die langs de kant van de weg staan? Ik neem aan dat deze er staan voor de sneeuwschuivers in de winter. Dus je kan je voorstellen hoe hoog de sneeuw hier soms moet liggen.




Het laatste deel van de reis heb ik geen foto’s meer gemaakt. Ik lag namelijk te slapen omdat ik niet zo lekker was. Gelukkig gaat het inmiddels beter. Maar we zijn nu dus in Haglebu, een gehucht ergens in Noorwegen op de weg naar Oslo. Het is zo klein dat we gisteren een half uur moesten rijden naar de dichtstbijzijnde supermarkt. Al is het goed denk ik in de winter als je kan skiën en langlaufen wel een stuk drukker. Onze laatste nacht in Noorwegen hebben we doorgebracht in het rechter huisje dat je op de foto hierboven ziet. Lekker knus.




Ook hier is de omgeving wee prachtig. Dit keertje ligt net buiten de camping waar onze hut staat. Als we meer tijd zouden hebben, zou ik hier graag een wandeling maken. Helaas moeten we zometeen alweer vertrekken naar Oslo. Waar vanavond de boot naar Denemarken zal vertrekken. En dan zit het er alweer op deze vakantie. Nog één dag volop genieten.




Ik hoop dat jullie meegenoten hebben van al het moois dat Noorwegen te bieden heef. Wij gaan zeker een keer terug komen hier en dan zal ik misschien net als op de foto hierboven wel weer allerlei blogjes de wereld inslingeren. 

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...