Over de Hardangervidda

Nadat we lekker geslapen hadden in ons hutje gingen we weer op pad richting Oslo naar het tweede hutje dat we geboekt hadden. We zouden over de nationale toeristenroute over de Hardangervidda rijden. Dit is een groot natuurpark tussen Oslo en Bergen dat gevormd wordt door een hoogvlakte. Op deze hoogvlakte leven nog rendieren in het wild en je kan er dus zomaar een ontmoeting met een rendier hebben. Al zal de kans daarop klein zijn omdat het enorm schuwe dieren zijn. De waterval die ik gisteren beschreef ligt aan het begin van deze hoogvlakte en dondert er dus met veel geraas vanaf voordat hij zijn weg verder zoekt naar één van de fjorden. En waar we hem eergisteren van onderaf bekeken hebben, deden we dat gisteren vanaf de uitkijkpunten langs de weg. 

We moesten nog een klein wandelingetje maken om de waterval te kunnen zien en het grappige is dat je dan ook het pad waar we de dag ervoor gelopen hebben zagen liggen. Ik kan me nu bijna niet meer voorstellen dat ik over die stenen heen geklauterd ben. 

We kwamen onderweg ook dit nestje tegen. Aan de linker kant ervan zie je een gat zitten. Wie weet van welk dier dit nest is? Wij hebben geen idee namelijk.

Ook van bovenaf is de Vøringsfossen tamelijk imposant. Je ziet dan pas echt goed hoe diep de val van het water eigenlijk is.

En als ik dan een foto maak van het plekje waar we gisteren zaten (aan de rechter kant bij de losse stenen bovenaan in de bocht van het riviertje) besef ik nog eens hoe gelukkig we waren om daar te kunnen zitten en de waterval vanaf die plek te kunnen bekijken.

Want dat uitizicht was van een ongekende schoonheid. Al is dit ook niet verkeerd. Ik zal maar niet vertellen waar we heen geklauterd zijn om deze foto te kunnen maken (en dag met lichte hoogtevrees)

Deze foto s wat verder weg genomen. Maar hier zie je ook goed hoe hoog en hoe steil de wanden van de vallei waarin de waterval zich stort zijn. En bovenaan zie je hotel Fossli waar ze steigers gebouwd hebben zodat toeristen die hier met bussen tegelijk heen gebracht worden hem ook goed kunnen bekijken.

Uiteraard stopten we daar ook nog even en dan verandert het hele perspectief weer. Hier zie je de waterval met het riviertje dat ervandaan loopt. De wandeling die we gemaakt hebben voerde grotendeels iets hoger gelegen langs dat riviertje.

En op deze foto zie je goed de hoger gelegen gedeeltes van de waterval. Op de eerdere foto’s zag je vooral de vrije val van 145 meter, maar hier zie je ook de rest van de waterval. Zoals je ziet hadden we niet geweldig weer. Vrij bewolkt en vrij koud en dus stapten we al snel weer in de auto om verder te rijden.

Over die weg 7, over de Hardanger Vidda dus. En dat leverde weer mooie uitzichten op. 

Met verstilde landschappen met riviertjes en poeltjes erin.

Met steenmannetjes gebouwd op stenen begroeid met wonderschone mossen (ja, ik hou mossen)

Van velden vol met Katoengras.

Van bergmeren met kleine hutjes eraan. Ik vraag me dan gelijk af wie er op zo’n onherbergzaam gedeelte gaat wonen? De Hardangervidda is zo onherbergzaam dat Roald Amundsen er zijn poolexpeditie voorbereid heeft voordat hij als eerste mens de Zuidpool bereikte.

En van de weg die nog ging komen. Zie je die palen die langs de kant van de weg staan? Ik neem aan dat deze er staan voor de sneeuwschuivers in de winter. Dus je kan je voorstellen hoe hoog de sneeuw hier soms moet liggen.

Het laatste deel van de reis heb ik geen foto’s meer gemaakt. Ik lag namelijk te slapen omdat ik niet zo lekker was. Gelukkig gaat het inmiddels beter. Maar we zijn nu dus in Haglebu, een gehucht ergens in Noorwegen op de weg naar Oslo. Het is zo klein dat we gisteren een half uur moesten rijden naar de dichtstbijzijnde supermarkt. Al is het goed denk ik in de winter als je kan skiën en langlaufen wel een stuk drukker. Onze laatste nacht in Noorwegen hebben we doorgebracht in het rechter huisje dat je op de foto hierboven ziet. Lekker knus.

Ook hier is de omgeving wee prachtig. Dit keertje ligt net buiten de camping waar onze hut staat. Als we meer tijd zouden hebben, zou ik hier graag een wandeling maken. Helaas moeten we zometeen alweer vertrekken naar Oslo. Waar vanavond de boot naar Denemarken zal vertrekken. En dan zit het er alweer op deze vakantie. Nog één dag volop genieten.

Ik hoop dat jullie meegenoten hebben van al het moois dat Noorwegen te bieden heef. Wij gaan zeker een keer terug komen hier en dan zal ik misschien net als op de foto hierboven wel weer allerlei blogjes de wereld inslingeren.