Reizen door Noorwegen

“Het gaat niet om de bestemmingen waar je uiteindelijk uitkomst, maar om de ongelukken en herinneringen van onderweg”- Penelope Riley

Bovenstaand citaat is zeker van toepassing op reizen door Noorwegen. Gisteren gingen we met de auto van Lillehammer naar Sykkylven en hoewel het een rit van een uur of 5 zou zijn volgens het navigatiesysteem, hebben wij er veel langer over gedaan. Elke keer kwamen we weer de meest betoverende landschappen tegen. Elke keer weer een klein feestje voor het oog. En elke keer moest ik weer uitstappen om foto’s te maken en gewoon even alles in me op te nemen. Ik weet niet meer precies de plaatsen waar deze foto’s genomen zijn, maar als je de route Lillehammer - Otta - Lom - Geiranger - Hellesylt - Sykkylven volgt dan kom je ze allemaal tegen.

Spiegelende meren zoals deze...

Monumenten voor overstromingen om ons eraan te herinneren dat zoveel moois ook een keerzijde kan hebben

Geweldige vergezichten over rivieren naar de hoogste pas van Noorwegen waar nog sneeuw ligt.

Een mooie stavekirke in Lom waar veel reizigers even een korte stop maakten....

Om onder andere de mooie draakornamenten op het dak van de kerk te bewonderen

Snelstromende rivieren met een idyllische pleisterplaats erbij....

Waar waaghalzen zich behendig naar beneden stortten in het woeste water...

Maar waar wij een stop maakten voor een kop thee of koffie en een verse wafel.

Langs de wegen stonden wee overal borden die ons waarschuwden voor elanden. Helaas hebben we er wederom geen gezien.

Over de meren en rivieren op het hoogste punt van de weg had je prachtige grijze vergezichten zoals deze. Wie zegt dat grijs geen kleur is?

Op de weg naar Geiranger kwamen we dit prachtige landschap tegen. Zo’n mooi kleurenpalet. Ik voel inspiratie voor een nieuwe quilt aankomen. Groen, grijs, klein beetje roze en wat blauw.

En dat allemaal terwijl vriendjelief achter het stuur zat in onze auto, waarvan wonderbaarlijk genoeg de airco het ineens wel weer deed. Vreemd!!!

Hier werd ik bijna het blijst van tijdens de hele rit. SNEEUW!!! En ook nog eens heel dicht bij in een geweldig landschap. Je snapt het al, daar moest ik even uitstappen...

En in de sneeuw lopen. Alleen jammer dat ik even vergeten was dat ik sandalen aan had en dat sneeuw nogal koud kan zijn als je erin weg zakt. Brrr... en die airco stond ook nog eens aan in de auto. Blij dat ik een dekentje mee had. Maar... ik heb in de sneeuw gestaan. Joepie!!!

Je kan je toch zomaar voorstellen dat er echt trollen leven in dit landschap?

Misschien wel hier achter één van de watervalletjes of naast de beekjes?

Wat we niet door hadden was dat het navigatiesysteem ons recht naar Geiranger leidde. Tja, die moderne techniek zorgt soms voor aangename verrassingen. Geiranger stond namelijk op mijn lijstje om te zien. En dan met name het Geiranger fjord dat op de werelderfgoedlijst staat. Konden we zo ineens afvinken. En op die boot zouden we dan later nog wel een tripje maken door een ander fjord dachten we...

We hadden alleen weer niet door dat het navigatiesysteem ons via een veerboot naar de volgende bestemming zou leiden. We hadden ook een andere route kunnen nemen, maar dat zou een uur of 3 extra kosten, dus tja, dan is de keuze snel gemaakt. En wat was het geweldig!!! Zoveel moois om te zien. En de toch Geiranger - Hellesylt is ook nog eens 20 kilometer lang en duurt een uur. Genoeg tijd om al dat moois in je op te nemen.

Hier zie je nog net Geiranger met de grote cruiseboot voor anker liggen. We kwamen van bovenop de berg bij die sneeuw. 

Langs de wanden van het fjord storten zich meerdere watervallen naar beneden. Deze heet de zeven zusters. Volgens de mythe zijn de zussen ongetrouwd en brengen ze het hoofd op hol van de vrijgezel die aan de overkant van het fjord woont.

Dat is deze waterval. En die grijpt daarom naar de fles. Zie je de vorm van de fles ook in de waterval?

Hier zie je beide watervallen tegenover elkaar liggen. Voor eeuwig gescheiden door het fjord.

Deze scheur in de rotswand schijnt erin gehouwen te zijn door de duivel. Gelukkig kon hij zijn werk niet afmaken, omdat het licht werd en de zon begon te schijnen...

En dan staan er ook nog flink wat (inmiddels verlaten) boerderijen langs het fjord. Die je alleen kan bereiken via het fjord. Die niet gewoon via de weg, maar alleen maar met een boot. Dit was een vrij vruchtbare boerderij waar veel fruit geteeld werd en waar geiten gehouden werden. Maar toch werden de omstandigheden te zwaar en verlieten de laatste bewoners in 1961 de boerderij. Ik vermoed met pijn in hun hart, want qua uitzicht woon je hier op één van de meest fantastische plekjes op aarde lijkt mij.

Soms lijkt een uur een eeuwigheid te duren, maar gisteren was een uur in een wip voorbij. En moesten we de boot weer verlaten om verder naar de camping te rijden. Ik heb geen foto’s meer gemaakt tijdens het laatste stukje van de reis, want we wilden eigenlijk gewoon de tent opzetten en wat eten. Wel kan ik je ons plekje van afgelopen nacht en komende nacht laten zien...

Camping Sjøbakken in Sykkylven. Wat mij betreft een aanrader. Lekker rustig met net (al is het wat oud) sanitair. En met geweldige uitzichten...

Op de besneeuwde bergtoppen van de Sunmore Alpen.

Nog een keertje van een andere hoek omdat de foto zo mooi is ;-)

En nog een foto van onze tent en auto. Zodat je kan zien wat een mooi plekje we hier hebben. Ik ga zo lekker slapen. Morgen weer op pad naar Flåm om familie te ontmoeten. Voor nu oogjes dicht...