zondag 30 november 2014

Pyjamazondagen

Voor mij is zondag meestal pyjamadag. Dan word ik vroeg wakker & terwijl mijn lieve vriendje nog in bed ligt, ga ik het liefst in mijn velours Snoopy-pyjama-broek met mijn sloffen aan in de woonkamer zitten rommelen aan quilts. Ik patch wat, ik appliceer wat, ik quilt wat & ik luister ondertussen naar the Today Show met John Stewart op Comedy Central. Gewoon lekker ontspannen. En als vriendjelief dan wakker wordt drinken we samen een kopje thee & eten een boterhammetje. Hij gaat daarna meestal douchen om naar de golfbaan te gaan & ik ga gewoon lekker verder met quilten in mijn pyjamabroek... Vandaag was het even anders. Om 7.10 uur ging de wekker (gelukkig wel met mijn favoriete liedje van Bruce Springsteen, maar toch kneitervroeg voor een zondagochtend) Ik moest gelijk douchen, de auto in & op weg naar mams. We gingen namelijk naar Den Bosch. Naar de Prince-workshop van Judith bij Bossche Quilts & Meer.


En wat blijkt dan gewoon daar aangekomen. Ik had gewoon mijn pyjama aan kunnen houden. Lekker met mijn warme rode sloffen aan, die helemaal onder de draadjes zitten. Gewoon lekker relaxed. Ach, die spijkerbroek zat ook wel lekker & de lol vandaag was er niet minder om. Want tja, the Prince.


't Is me daar een leuke quilt! Judith heeft die van haar vol gestopt met leuke grapjes. Rode tasjes, Sjaakjes, Chinese tempels etc.


Vandaag zouden we met het middenblok aan de slag gaan & dan kregen we het patroon mee, zodat we de rest ervan thuis af konden maken. Maar natuurlijk moesten alle dames hem eerst even goed op de foto zetten. Ach, een betere foto met meer details komt vast wel op het blog van Judith te staan. Ik had mijn snoepdoosje met jaren 30-stoffen ingepakt & toen begon het grote twijfelen. Zal ik helemaal effen wit (eerste plan) of zal ik wit met een klein blauw bolletje. Jammer, die was op. Maar toen was effen wit ook al uit mijn hoofd verdwenen. Geel met een wit bolletje dan? Ja cool! Die doen we. Het was even omschakelen, maar al snel werd ik er helemaal happy van. Ik vind het zo'n vrolijk idee om straks een gele quilt met mooie jaren-30 stofjes te hebben. Ik doe een klein virtueel dansje ervan.


Het tweede obstakel. Welke kleur neem ik voor de bias-cirkels? Roze of blauw? Roze viel al snel af, maar blauw was wel aardig. Maar ja, aardig is niet goed genoeg natuurlijk. Gelukkig zaten we in een quiltatelier met een ruime voorraad stoffen & een goed biasbandjes-stofje werd ook al snel gevonden. Een groen ruitje waar ik geen foto van heb bedenk ik me nu. Volgende obstakel waren de kleine rondjes rondom de grote middencirkel. Welk patroontje neem ik daarvoor nou weer? Alle opties zijn bekeken met de aanwezige dames & uiteindelijk kon ik een keuze maken. Ik hoop trouwens niet dat deze hele quilt zo'n twijfelonderneming wordt, want dan ben ik nog wel even bezig. Nee dan mams, ik wil een donkere achtergrond met roze & rode stoffen, dus die kon binnen 10 minuten aan de slag. (sorry, even geen fotootje van de keuze van mams, maar die zien jullie vast binnenkort wel)



En terwijl iedereen bezig was met rondjes aftekenen, biasbandjes opnaaien, zelf needleturn-ieniemienie-rondjes maken, was ik me toch een partij aan het opzien tegen het opnaaien van die rondjes. Gewoon needleturnen, zei Judith. maar ja, ik kan helemaal niet needleturnen.


Gelukkig mochten we nog even tussendoor genieten van een heerlijke lunch & van twee prachtige quilts, die Judith meegenomen had. En toen moest ik er toch echt aan geloven... Er moest needle geturnd worden. Gelukkig kregen we een goede uitleg van Judith & de eerste rondjes, die zijn klaar.


 Alhoewel, ze zijn niet echt rond geworden. Misschien was dit ook wel een heel klein frummelwerkje om mee te starten. Daarom dat ik eerst maar even ga oefenen op de grote cirkels voor het middenstuk, dat lijkt me een stuk makkelijker.


Lieve Judith, Wietske & Herman, bedankt voor een superleuke dag! Kunnen we niet volgend jaar een terugkom-dag doen om te kijken hoe ver iedereen is met haar eigen Prince of Princess? Dan doe ik gewoon mijn pyjamabroek aan!

vrijdag 28 november 2014

Snoepjes

Stoffen zijn voor een quiltster net snoepjes. Als je er eenmaal eentje neemt, kan je niet ophouden & heb je eigenlijk nooit genoeg. Gelukkig word je er niet zo dik van als van snoepjes. Mijn nieuwe snoepdoos voor zondag staat al klaar.


Dan ga ik met mams naar Den Bosch voor een workshop van the Prince gegeven door Judith Ebbelaar. Ik ga mijn Price mooi in jaren 30 snoepjes-stoffen maken. Althans dat is nu het plan. Maar eerst ga ik me weer even bezig houden met deze snoepjesquilt...


Ondanks de stoere pinstripe achtergrond wordt het toch een echte meisjesquilt met huizen in leuke pastelletjes, met kanten gordijnen & een fijn poezenbeest in één van de ramen. In zo'n straatje zou ik oom wel willen wonen. Ik zal jullie binnenkort wat meer foto's laten zien van deze quilt voor mijn lieve schoonzus. Ik geloof dat ik dat nog niet eerder gedaan heb...

donderdag 27 november 2014

Hand in hand de kameraden

Hoe fijn is dat. Lekker met een quilt op de bank kijken hoe je cluppie gewoon wint van Sevilla!!!


Op deze manier schiet het wel op met die mandjes. Ik heb inmiddels als minstens de helft van alle mandjes gequilt. Nog even doorzetten, dan kan ik hem mooi op bed leggen.

ps. jullie vroegen mij na mijn vorige blogje waar ik dat leuke gele stofje met die allerschattigste meisjes vandaan had. Die heb ik gekocht bij Stegeman Textiel in Rouveen

zaterdag 22 november 2014

Quiltmaatje

Behalve mams heb ik nog een quiltmaatje & dan vooral nu ik de mandjes aan het quilten ben op de bank, komt ze er graag bij zitten. Of beter gezegd liggen in haar geval. Roos de lapjeskat (of quiltpoes, hoe je haar noemen wilt) vindt het maar wat fijn om op zo'n lekker zacht dekentje te liggen.


Soms wordt ze ineens druk gestoord als ik de quilt weer eens moet draaien, maar meestal ligt ze gewoon prinsheerlijk languit. Zoals je ziet ben ik op dit moment bezig met quilten. En niets kan me storen. Nou ja niets?!? Oke, quiltwinkeltjes daar wil ik nog wel heen.


En vooral als ze zulke leuke dingetjes hebben als in deze winkel... Na alle enthousiaste verhalen hier op het wereldwijde web moest ik dit winkeltje toch een keer bezoeken. En als je dan toch onderweg bent van Hoofddorp naar Ommen voor een familieweekend, dan kom je er praktisch langs. Dus ik heb vriendjelief even een keer extra lief aangekeken & een keer extra hard gekucht (tja, was toch wel zielig dat ik ziek was) & toen maakten we een klein ommetje van de snelweg af. Een ommetje dat goed beviel. Want dit winkeltje had allemaal mooie, nee prachtige lapjes & te lieve kantjes, bandjes & andere frutsels.


Familieweekend dus in Ommen. Helaas hadden we niet echt mooi weer & zit een lange boswandeling er nog steeds niet in met dat pootje van mij. Het gaat alweer een heel stuk beter. Het bot is goed geheeld. Alleen de banden zijn nog wat zwakjes & op een onregelmatige ondergrond lopen gaat nog niet echt goed. Dus op zaterdag deden we een dagje Ommen. Ik ging natuurlijk eerst nog even de quiltwinkeltjes in de buurt verkennen. Helaas heb ik daar geen foto's van, maar ik heb wel mooie lapjes gescoord.


En dan wil je op zondag verder quilten aan de mandjesquilt & dan zijn je meegenomen mandjes & een meegenomen top, zomaar ineens veranderd in een hut. Compleet met glijbaan-entree, toegangspoort & verborgen ingangen.

Zo kunnen vier- & zevenjarige meisjes zich wel vermaken op een druilerige zondagmiddag. En oudere meisjes trouwens ook hoor. Want wat er is nou leuker dan koekjes eten in je eigen gemaakte hut?


Kijk, hier mijn lapjesbuit van dit enerverende weekend. Vinden jullie 't geen schatjes?

zondag 9 november 2014

Een inspirerend ochtendje

Vanmorgen ging al heel vroeg de wekker. Mams & ik moesten namelijk op tijd uit Hoofddorp vertrekken om naar Tilburg te gaan. Om 10 uur zou namelijk de Trunkshow van Ingrid aka. Supergoof beginnen & dat konden we niet missen. Gelukkig reed mams & kon ik nog een beetje suf naar buiten staren, terwijl we over een bijna lege snelweg zoefden. Daardoor waren we een stukje vroeger dan gepland in Tilburg, maar meteen was het gezellig. Al snel druppelden de andere dames binnen & begon een gezellige ochtend vol mooie verhaaltjes van Supergoof over haar quilts, haar eigen leven soms met een lach & soms met een traan. Een hoop bekende quilts van haar blog waren aanwezig & we mochten ze allerjoepiest ook allemaal in onze handen houden. Kijken jullie zo mee naar de foto's? Lieve Ingrid, bedankt voor een mooie ochtend. En Dorry, bedankt voor alle goede zorgen. Ik ben helemaal met quiltzin weer naar huis gegaan.


 Manden vol quilts. Wat zou daar allemaal inzitten naast Kleine Muis?


De ster van de ochtend begint gewoon lekker zittend op de trap.


Een weelde van mandjes & vingerhoedjes. De ene voor je opgehouden door die lieve Ingrid & de andere zomaar ineens op je schoot om van dichtbij te bewonderen.


Ook al zo'n beauty! En wat een knoeperd! Bij ons zou de hele gang ermee behangen kunnen worden.


Mams pikte zelfs mijn camera om even deze foto van mij te maken. Ik kon niet stoppen met de vingerhoedjes bewonderen. Elke keer zag ik weer een nieuw leuk stofje tevoorschijn piepen.


De volgende ronde. De kippenautomaat. Ook al zo'n schatje. Mams, je moet toch echt een kippenquilt gaan maken voor in de keuken hoor!


Ik hou normaal niet van ramen lappen. Sterker nog, toen ik mijn pootje net gebroken had, kwam mijn schoonmama langs om ons te helpen met de schoonmaak & die heeft dat toen gedaan voor dit jaar (uhm... tja ik beken, ik lap mijn ramen dus bijna nooit, hoeft ook niet echt als je er niet zoveel hebt & er toch meestal dichte gordijnen voor zitten). Maar als ik deze gelapte ramen zo zie, dan krijg ik spontaan zin om aan de lap te gaan.


De emotionele quilt met de prachtige bloemetjes  mocht ook zijn debuut op een Trunkshow maken. Zo mooi gemaakt!


Kleine Muis maakte nieuwe vrienden


Terwijl wij de mooie huizenquilt te zien kregen. Ook al zo'n plaatje.


En hier zo'n mooi bloemetje in close-up.


Na het kennismakingsrondje met alle dames, die gekomen waren om te luisteren, vond Kleine Muis het tijd om naar zijn Supergoof te luisteren. Dat deed hij ook aandachtig.


Omdat ik momenteel o.a. bezig ben met alle blokken Jane in elkaar zetten, mocht deze natuurlijk niet ontbreken op de foto. De Sjaantjeslap van Supergoof. Wie kent hem niet?


En ik heb ook alweer een Wil-ik-Makentje in mijn hoofd zitten, Stevie's Garden. Gelukkig is het bijna Sinterklaas. En hopelijk wil de lieve Sint dit patroon voor mee meenemen uit Spanje. Of hij kan het bij Petra Prins gaan kopen (hint, hint, mams)

De laatste quilt, die Ingrid showde was de sterrenquilt met het grote hart in het midden. Foto's doen geen recht aan deze quilt. In het echt is hij nog adembenemender mooi dan op de foto!


Als kleine toegift liet Ingrid ons nog de diamantjes zien, die ze tot nu toe gemaakt heeft.


En dan ziet de woonkamer van Dorry er tenslotte zo uit. Quilts verspreid & voor eventjes gekoesterd door de aanwezige dames.


En tja, een quiltwinkel verlaten zonder lapjes dat gaat natuurlijk niet. Dus deze kleine schatten gingen met mij mee naar huis na een superochtend! Ik ga snel weer met mijn eigen lapjes spelen (want daar heb ik vandaag nog geen tijd voor gehad)

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...