Een ontmoeting in Flåm

Terwijl het alweer hard aan het regenen is en ik nog lekker warm en droog in mijn bedje lig, ben ik ook dit blogje aan het typen. Gisteren hebben vriendjelief en ik eerst rustig aan gedaan. Rustig aan wakker worden. Hij even naar de supermarkt voor wat brood. Rustig aan ontbeten en nog even lekker ontspannen wat gelezen. Pas rond een uur of 11 gingen we op pad. We zouden namelijk familie ontmoeten in Flåm. Zij legden daar namelijk aan met de cruise waarmee ze een deel van Noorwegen aan het ontdekken zijn en wij hadden geen vastomlijnde plannen. Dus hoe leuk was het om samen even koffie te gaan drinken op een terras? Zo gezegd, zo gedaan. 

Maar voor het koffie drinken hebben we eerst de Aurlandsfjellet opgereden om van het uitzicht over het fjord te genieten. Voor de tunnel er lag (die van 24,5 km.) was dit de weg het dal in en duurde die tocht een stuk langer. Nu is het vooral een toeristische route met spectaculaire uitzichten. Hierboven zie je het Aurlandsfjord met aan het einde Flåm en als je heel goed kijkt, dan zie je daar de cruiseboot van de Holland Amerika Lijn aan de kade liggen...

Dit is het uitzicht de andere kant op. Ik vond het echt een adembenemend plekje zo. We zijn niet helemaal omhoog gereden, maar maakten rechtsomkeert. En gelukkig kwamen we achter de bus terecht en zijn we deze niet al stijgend tegen gekomen...

Je krijgt dan namelijk dit soort taferelen met auto’s en campers die achteruit moesten rijden om ruimte te maken voor de bus die er langs moest. De weg was namelijk op een hoop plekken maar net breed genoeg voor één vervoersmiddel. 

Hier nog een foto van de camping vanuit de auto genomen. Je ziet onze tent nog net staan naast die grote groenige bungalowtent.

We reden van het ene uitkijkpunt naar het andere. Hier staan we bij Otternes. Daar zou iets van een museum zijn, maar ik denk dat het niet meer bestaat ofzo, want behalve een paar huisjes was er verder niks. Ach, het leverde wel mooie foto’s op. 

Zoals deze met de boom. In het fjord zie je hier al wat nevelslierten hangen. Zou dat al een voorbode geweest zijn voor de regen die we later kregen?

Nog een keer uitzicht op Flåm met de twee cruiseboten. De ene aan de kade en de ander voor anker in het fjord. De mensen van die boot werden met kleine reddingsbootjes heen en weer gebracht. 

Dit is volgens mij een oude boerenhoeve. Jammer dat we deze dus verder niet konden bekijken. 

Zo’n cruiseschip dat aan de kade ligt is qua grootte wel heel erg imposant. Ik geloof dat er in totaal 3000 man op dit schip vervoerd en vermaakt worden. 

Waaronder dus een aantal familieleden. En natuurlijk moest er even een selfie gemaakt worden terwijl we aan de koffie zaten. Erg gezellig zo’n ontmoeting in Noorwegen!

We hebben nog een klein rondje gewandeld en toen was het voor hen alweer tijd om terug naar het schip te gaan. Op naar de volgende bestemming.

Terwijl het voor ons tijd was te gaan eten om daarna de trein in te stappen. Niet deze, want deze staat er volgens mij alleen maar voor de sier, maar een broertje hiervan. We gingen namelijk ‘s avonds nog een ritje maken over de Flåmsbana. Deze loopt van Flåm naar Myrdall, een traject van 20 kilometer en stijgt van 3 meter naar 866 meter. Wat ervoor zorgt dat dit traject spectaculaire stijgingspercentages heef en een technisch hoogstandje is. De baan is aangelegd om het Sognefjord (het langste fjord in Noorwegen, waarvan het Aurlandsfjord een aftakking is) aan te sluiten op het traject Oslo-Bergen. 

Het is een erg populair ritje. Maar gelukkig hadden wij de laatste trein van de dag en omdat de grootste boot al weg was, hadden we wat meer ruimte. Overdag zit deze trein namelijk continu vol. Ruim 500 man die tegelijk vervoerd worden.

Al gauw snap je waarom dit zo’n populaire attractie geworden is. Je komt op de rit namelijk de meest geweldige landschappen tegen. Hier het dorpje Flåm, waar in totaal zo’n 400 mensen wonen.

Hier uitzicht op het dal met een riviertje en de Rjondaufossen, een waterval die een vrije val heeft van 140 meter.

In de bochten zie je de trein zelf ook rijden. Althans het begin ervan. Ik krijg hier zo’n Harry Potter-gevoel van...

Hier wederom een waterval, maar ook zie je de oude dienstweg die ze gebruikt hebben om de treinbaan aan te leggen. 21 haardspeld bochten in totaal. En je ziet twee hogere lagen van de baan. Aan de linker zijkant zie je de uitsparing in de tunnel waardoor de trein rijdt. En het kleine rode huisje boven de diestweg is één van de stationnetjes waar de trein stopt.

Net voor het einde van de rit stopt de trein bij deze waterval. De Kjossfossen. Je mag dan even uitstappen om de waterval te bekijken en fotograferen. 

Vriendjelief bewonderde hem vanaf binnen. En eigenlijk was dat zo gek nog niet.

Want daar had je mooi zicht op de capriolen die mensen uithaalden om zo gunstig mogelijk op de foto te komen. En op de bosnimf die haar dansje deed. Zie je haar ook staan rechts halverwege de waterval?

Eenmaal aangekomen in Myrdall konden we in de trein blijven zitten. Al gingen wij wel aan de andere kant zitten om ook daar alles te kunnen bekijken. Hiervan heb ik maar weinig foto’s genomen, omdat het begon te regenen. Maar neem van mij aan dat deze uitzichten net zo spectaculair zijn als die ik eerder liet zien. Als je toevallig in Flåm bent, sla deze rit dan niet over. Als je eerder op de dag gaat, zou je ook naar beneden kunnen wandelen of fietsen. Dat lijkt me een goede uitdaging voor een volgende keer als we hier zijn. Helaas regent het nog steeds. Misschien dat we de plannen dus wel weer wijzigen. Met een zeiknatte tent op weg naar een nieuwe camping lijkt me niet echt een goed idee. Maar dat lezen jullie vast de volgende keer wel...