De laatste keer...

Alweer een week geleden was ik in Amsterdam voor de laatste Sweet Surrender bijeenkomst. Je weet wel die quilt van dat prachtige patroon van Susan Cody. Die quilt die ik in rood en wit aan het maken ben. 

 

Yvonne had haar Delilah blokken meegenomen. Lekker fleurig en lekker vrolijk. Ik zie weer een WIM aankomen...

Ik had wederom een losse stapel blokken bij me. Wel een stukje groter dan de vorige keer. Had namelijk keihard gewerkt en er waren 6 extra blokken voorbereid. 

En hoe leuk is het dan om die blokken bij elkaar op de design wall te hangen? Niet allemaal, want dat paste gewoon niet , maar je krijgt een aardig idee hoe mijn quilt eruit komt te zien.

 

Jeanette had haar middenstuk helemaal af deze keer, maar er moesten stofjes auditeren voor de rand. Geel of toch blauw? Ik geloof dat het tornmesje tevoorschijn gehaald gaat worden, omdat het nu toch blauw wordt. Goede keuze. Maar vinden jullie het geen plaatje?

Mieke had ook een heel stel blokken meegenomen. En de eerste twee patchpunten. Ik vind ze prachtig met die mooie warme paarse ruitjes onderaan!  Helaas heb ik de blokken die Wilma meebracht niet op de foto staan, maar jullie moeten me maar geloven als ik zeg dat die ook geweldig zijn. Eigenlijk best jammer dat dit de laatste keer was... Gelukkig komen we in mei nog een keer bij elkaar om het eindresultaat te zien. En zijn er al wilde plannen voor een UFO-bee. Tenslotte hebben we nog genoeg moois liggen waar ook aan gewerkt moet worden. 

Ik blijf voorlopig lekker aan de slag met de Sweet Surrender. Tenslotte moet deze UFO ook een AFFO worden...