Vingerhoedjes op reis...

En toen was het grote avontuur weer voorbij. We zijn vanmorgen vroeg weggegaan uit la douce France om na een rit van 11,5 uur weer thuis te belanden. Vakantie is erg fijn, maar thuis komen natuurlijk ook. Zeker als er een pakketje op je ligt te wachten met een prachtig boek erin. Maar daarover een volgende keer meer. Ik had 3 quilts ingepakt om mee te nemen op reis; mijn CWDQ om te fotograferen, Geese Flying to York om te quilten & de vingerhoedjes om gewoon lekker in elkaar te zetten tijdens gestolen momentjes tussendoor. En die momentjes ontstonden al op weg naar Frankrijk in de auto. Ik ben erachter gekomen dat een vingerhoedjesquilt best in elkaar gezet kunnen worden in de auto als je maar een beetje georganiseerd bent. In het opbergvakje van het zijportier stond mijn quiltdoosje met alle gereedschappen erin. In de vakjes in het middenconsole lagen de te naaien vingerhoedjes & mijn schaartje lag op mijn schoot. Kijk zo een beetje...

De dropjes voor onderweg liggen ook klaar. Samen met wat drinken (Rivella voor mij, 7-up voor mijn lieve vriendje) En ik kon lekker wat steekjes zetten aan de vingerhoedjesquilt... Onderstaande foto is trouwens genomen tijdens een stop, net voordat het mijn beurt was om een stuk te rijden. Dus wees gerust, tijdens mijn rijbeurten bleven de hoedjes in de tas.

Meestal kijk ik onderweg lekker uit het raam. Maar zeg nou zelf, met zo'n uitzicht met druilerig, mistig weer heb je daar toch helemaal geen zin in als je ook vingerhoedjes hebt?!?

Eenmaal in Frankrijk moesten de vingerhoedjes natuurlijk even de Mont Blanc bewonderen, maar jammer-de-bammer net op het moment dat ze er helemaal klaar voor lagen, was de top in nevelen gehuld. Wel een mooi plaatje zo met uitzicht op het dal van Bourg St. Maurice. Wat hadden die vingerhoedjes toch een mazzel ;-)

Helaas bleken de momenten om tussendoor aan de vingerhoedjes te werken spaarzamer te zijn dan ik dacht. Overdag zaten we lekker in het zonnetje & moest er uiteraard geskied worden & 's avonds bleken de boeken die ik meegenomen had te spannend om weg te leggen. Ook fijn, een stapel boeken weglezen, maar de vingerhoedjes bleven een beetje liggen. Ach, ze lopen niet weg die vingerhoedjes. Al hadden ze misschien best in Frankrijk willen blijven als je dit plaatje zo ziet...