Last van de Princeritis

Kijk eens wat een fijn plekje zo vroeg op de zondagmorgen. Supermooie pioenen voor mijn neus, handige dachtlichtlamp, fijne quiltspulltjes in de buurt & een kopje thee staat klaar. Oh en het bakje voor de mini-Dresden Plates voor mijn jaren-30 Prince staat er ook al.

Ik heb namelijk last van de Princeritis. Dit is een ernstig besmettelijke ziekte waarbij je als een soort malle alleen maar bezig wilt zijn met je Prince, een quilt naar het ontwerp van Susan Smith.

Gisteren zag diezelfde werkplek er nog zo uit. Doosje jaren-30-stoffen lag overhoop & de scharen werden veelvuldig gebruikt.

Er moesten namelijk puntjes voor de mini-Dresden Plates geknipt worden. Eerst tekende ik de malletjes met paternoplaat op de stof.

Daarna knipte ik ze uit met één van mijn handige scharen. Gewoon uit willekeurige mooie stoffen.

En vervolgens werden de mooiste kleurtjes samen in een bundeltje gestopt met een klip van paps oude werk, zodat ik nog zou weten welke puntjes bij elkaar horen.

En 's avonds op de bank heb ik lekker de eerste 8 Dresden Plates in elkaar gezet. Gewoon al kijkend naar seizoen 4 van Homeland (spannend!!!) Ik word gewoon spontaan helemaal blij van deze lieve kleine rakkers. Zo erg is die Princeritis dus helemaal niet om te hebben ;-) Nog 24 te gaan... En daarom is vandaag dit mijn motto: