Sweet Surrender

DVandaag weer Sweet Surrendertijd in Amsterdam. Dus vanmorgen vroeg uit de veren, paraplu mee en op pad naar Den Haan en Wagemakers. 

Waar ik alleen maar een stapeltje rode driehoeken kon tonen. Door allerlei dingen heb ik de afgelopen periode weinig zin gehad in het maken van 'nieuwe' dingen. Geen huiswerk gedaan en dat moet ingehaald worden. Gelukkig heb ik mijn mojo terug en komt het vast binnenkort goed met mijn driehoeken. 

Jeanette had wel hard gewerkt met deze bjoeties als resultaat. En helemaal leuk met de ruitenpunt ertussen. 

Vervolgens kwamen de driehoeken van Yvonne op tafel. Lekker vrolijk en fleurig. Maar dat geldt voor alle Sweet Surrenders van ons groepje.

Dit zijn de driehoeken van Wilma. Ook al zo vrolijk en gezellig.

En met geweldige details zoals deze bloem.

Mieke gaat helemaal als een speer. Ze is helemaal bij en heeft alle punten en zijkantjes tot nu toe af. Gelukkig heeft de telefoon een panoramafunctie zodat alle blokken ineens op de foto konden.

Na het bekijken van alle blokken was er veel tijd om te kletsen en om wat steekjes te zetten. Of om overleg te voeren over het volgende breiwerk dat gemaakt gaat worden.

Kijk, hier het bewijs dat we ook serieus bezig geweest zijn tussen alle gezelligheid door. 

En dan als kers op de taart kwam Else ook nog binnen voor de middag-Tolman-bee en konden we haar geweldige punten bewonderen. Het is dat ik niet zo van hexagonnen hou, want anders had ik er vast een WIM bij.