Triest gevoel...

Ik zou graag een vrolijk blogje willen schrijven over een mooie zomerse dag, maar dat gaat op dit moment even niet. Ik ben namelijk sinds woensdag al de hele tijd een beetje verdrietig. De man van mijn allerliefste grote nicht is overleden & we gaan hem heel erg missen. Maar bovendien vragen we ons ook allemaal af waarom?!? Ik denk niet dat we dat ooit zullen weten, het wel te weten maakt het verlies niet goed, maar kan misschien een beetje rust geven. Maar wat heb ik een bewondering voor mijn nicht & haar kids. Ze slaan zich er wel doorheen. Misschien met vallen & opstaan, maar ik geloof dat ze er wel komen. Leo, rust zacht.